Open Map
Close Map
N
Projections and Nav Modes
  • Normal View
  • Fisheye View
  • Architectural View
  • Stereographic View
  • Little Planet View
  • Panini View
Click and Drag / QTVR mode
Compartilhe esta panorâmica
For Non-Commercial Use Only
This panorama can be embedded into a non-commercial site at no charge. Leia mais
Do you agree to the Terms & Conditions?
For commercial use, contacte-nos
Embed this Panorama
LarguraAltura
For Non-Commercial Use Only
For commercial use, contacte-nos
LICENSE MODAL

0 Likes

Shirin Art Gallery Feb 2016 Ehsan Toosi Cougar Of The Sahra 01
Tehran

اینک، شیرِ بادیه

نگاهی به مجسمه های احسان طوسی در گالری شیرین

امیر سقراطی

احسان طوسی، هنرمند فعال و خوش فکری است که در زمینه مجسمه سازی در یک سیر منظم و متوالی، آثار ارزشمندی خلق کرده است. مجسمه هایش علاوه بر نمایش فردی در گالری ها، در فضای عمومی شهر تهران نصب و تماشا شده و او در سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی تهران هم خوش درخشیده است. از نمایشگاهش در گالری سیحون و نمایش آثارش با مفهوم «هَست» تا نمایش اکنون در گالری شیرین، پایبندی هنرمند به فرم و ایجاد انعطاف در ماهیت شکل مجسمه ها به خوبی قابل رویت است. احسان طوسی در اتودهای پرشماری که برای مطالعه فرم مجسمه هایش اجرا می کند، ایده ها را متناسب با انعطاف فرم برمی گزیند.

در نمایشگاه اخیر «شیر» نماد اسطوره ای فرهنگ ایرانی، بدل به فرمِ منعطف احسان طوسی شده است. از پنج هزار سال پیش تاکنون، شیر به عنوانی نمادی مهم در زندگی ایرانیان بوده است. شیر در تفکر ایرانیان باستان نمادی برای دلاوری، شهریاری، شجاعت، قدرت و استواری بوده و نگهبان و خانۀ خورشید و میراث دار قدرت است. در نمایش احسان طوسی بازنمایی این نماد اسطوره ای با وارونه سازی مفهوم آن شکل می گیرد. او شیر اسطوره ای را چه در بازسازی فرم و چه در بازتولید مفهوم عین به عین به خدمت نمی گیرد و تصویرگرِ صِرف یک ایماژ نمی شود. 

آن شیر شَرزِه که نامدار به بُهت و ابهت بود همچون فردی در زوال روزهای روزمرگی و روزمره گی به وظایف جاری یک زندگی رخوتناک خو گرفته و به جای میدان داری، به خانه داری مشغول است! طنز ظریف درون آثار مفهومی عمیق و تامل برانگیز را پیش می کشد. هنرمند با دخل و تصرف آگاهانه و شجاعانه، و با تغییر در مفهوم سازی یک تابو، مفهوم اصلی آن را گوشزد می کند. اما این دخل و تصرف، به حرمت شکنی و هزل و یا هجو بدل نمی شود. بلکه کنایه های بصری و اندیشه ای در مجسمه ها، تاکید بر مفهوم اصلی این نماد باستانی است.

با این همه دیدن شیرهای احسان طوسی من را یاد کلمات حضرت مولانا می اندازد؛ آنجا که می گوید:

«کار نیکان را قیاس از خود مگیر / گر چه باشد در نوشتن شیر شیر

آن یکی شیر است اندر بادیه / آن دگر شیر است اندر بادیه

آن یکی شیر است کآدم می خورد / وآن دگر شیر است کآدم می خورد»

شیرهای این هنرمند چه آن شیر بادیه را در ذهن بیاورند و چه این شیر بادیه! اما مفهومی یگانه را به نمایش می گذارند؛ همچنان که تصویری از زوال ارایه می دهند، درونمایه ای از قدرت را به رخ می کشند و هنرمند همچنان که به دوران باستان و اسطوره اش می پردازد به امروز و بازنمایی اسطوره نظر دارد. نمایش زوال و قدرت، نمایش زندگی است؛ و هنر در سهمگینی روزگار اگر چه شکننده و ظریف می نماید اما نمایشگر فرازوفرود دوران ها است. تیزی هنر بر کُندی و رخوت دوران غلبه می کند. و اگر چه انسان همواره در رخوتِ میان زوال و قدرت در پی نام و ناموری است، اما تنها هنر است که بیرون از هر زوالی برای تمام دوران ها باقی می ماند!  

نمایشگاه آثار " احسان طوسی " با عنوان " شیرِ بادیه " بهمن 1394 گالری شیرین

View More »

More About Tehran

Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.


It looks like you’re creating an order.
If you have any questions before you checkout, just let us know at info@360cities.net and we’ll get right back to you.